در زمینه شبکه های ارتباطی ما اغلب از فرستنده و گیرنده فیبر نوری و مبدل پروتکل استفاده می کنیم اما دوستانی که اطلاعات زیادی در مورد آنها ندارند ممکن است این دو را با هم اشتباه بگیرند.بنابراین، تفاوت بین فرستنده و گیرنده فیبر نوری و مبدل پروتکل چیست؟

مفهوم فرستنده و گیرنده فیبر نوری:
فرستنده و گیرنده فیبر نوری یک واحد تبدیل رسانه انتقال اترنت است که سیگنال های الکتریکی جفت تابیده شده در فواصل کوتاه و سیگنال های نوری دوربرد را مبادله می کند.در بسیاری از جاها به آن مبدل فوتوالکتریک (FiberConverter) نیز می گویند.محصولات عموماً در محیط‌های واقعی شبکه استفاده می‌شوند که کابل‌های اترنت نمی‌توانند پوشش داده شوند و فیبرهای نوری باید برای گسترش فاصله انتقال استفاده شوند، و معمولاً در برنامه‌های لایه دسترسی شبکه‌های شهری پهن باند قرار می‌گیرند.مانند: انتقال تصویر ویدئویی با کیفیت بالا برای پروژه های امنیتی نظارت.همچنین نقش بزرگی در کمک به اتصال آخرین مایل خطوط فیبر نوری به شبکه شهری و شبکه بیرونی ایفا کرده است.

مفهوم مبدل پروتکل:
مبدل پروتکل به اختصار هم انتقال یا مبدل رابط گفته می شود که میزبان های شبکه ارتباطی که از پروتکل های سطح بالا مختلف استفاده می کنند را قادر می سازد همچنان با یکدیگر برای تکمیل برنامه های کاربردی توزیع شده مختلف همکاری کنند.در لایه انتقال یا بالاتر کار می کند.مبدل پروتکل رابط را می توان به طور کلی با یک تراشه ASIC، با هزینه کم و اندازه کوچک تکمیل کرد.می تواند بین اترنت یا رابط داده V.35 پروتکل IEEE802.3 و رابط 2M پروتکل استاندارد G.703 تبدیل شود.همچنین می توان آن را بین پورت سریال 232/485/422 و E1، رابط CAN و رابط 2M تبدیل کرد.

خلاصه: فرستنده‌های فیبر نوری فقط برای تبدیل سیگنال فوتوالکتریک استفاده می‌شوند، در حالی که مبدل‌های پروتکل برای تبدیل یک پروتکل به پروتکل دیگر استفاده می‌شوند.فرستنده و گیرنده فیبر نوری یک دستگاه لایه فیزیکی است که فیبر نوری را با تبدیل 10/100/1000M به جفت پیچ خورده تبدیل می کند.انواع مختلفی از مبدل های پروتکل وجود دارد که اکثر آنها اساساً دستگاه های 2 لایه هستند.