پچ کوردهای فیبر برای ساخت پچ کورد از تجهیزات به پیوندهای کابل کشی فیبر نوری استفاده می شود.یک لایه محافظ ضخیم تر وجود دارد که معمولاً برای اتصال بین گیرنده نوری و جعبه ترمینال استفاده می شود.جامپرهای فیبر نوری (همچنین به عنوان اتصال دهنده های فیبر نوری شناخته می شوند) به فیش های رابط نصب شده در هر دو سر کابل نوری برای تحقق اتصال فعال مسیر نوری اشاره دارند.شاخه های یک طرف را پیگتیل می نامند.پچ‌کوردهای فیبر (Optical Fiber Patch Cord/Cable) شبیه کابل‌های کواکسیال هستند، اما بدون محافظ توری هستند.در مرکز، هسته شیشه ای قرار دارد که نور در آن حرکت می کند.در یک فیبر چند حالته، قطر هسته 50 میکرومتر تا 65 میکرومتر است که تقریباً ضخامت موی انسان است.

جامپرهای فیبر نوری عمدتاً به دو دسته تقسیم می شوند:

جامپرهای فیبر نوری را می توان به جامپرهای فیبر نوری تک حالته و چند حالته مبتنی بر سیلیکون با توجه به رسانه های مختلف انتقال و سایر جامپرهای فیبر نوری مانند پلاستیک به عنوان رسانه انتقال تقسیم کرد.با توجه به ساختار کانکتور می توان آن را به موارد زیر تقسیم کرد: جامپر FC، جامپر SC، جامپر ST، جامپر LC، جامپر MTRJ، جامپر MPO، جامپر MU، جامپر SMA، جامپر FDDI، جامپر E2000، جامپر DIN4، جامپر D4، و غیره فرم.جامپرهای فیبر رایج تر را نیز می توان به FC-FC، FC-SC، FC-LC، FC-ST، SC-SC، SC-ST و غیره تقسیم کرد.