امروزه نظارت تصویری یک زیرساخت ضروری در همه جنبه های زندگی است.ساخت سیستم های نظارت تصویری شبکه نظارت بر اماکن عمومی و کسب اطلاعات را آسان می کند.با این حال، با رواج برنامه‌های با کیفیت بالا و هوشمند دوربین‌های نظارت تصویری، الزامات مربوط به کیفیت سیگنال انتقال ویدئو، پهنای باند جریان و فاصله انتقال بهبود یافته‌اند و سیستم‌های کابل‌کشی مسی موجود به سختی مطابقت دارند.این مقاله یک طرح سیم‌کشی جدید را مورد بحث قرار می‌دهد که از سیم‌کشی فیبر نوری و فرستنده‌های نوری استفاده می‌کند، که می‌تواند در سیستم‌های نظارت تلویزیون مدار بسته (CCTV) و سیستم‌های نظارت تصویری شبکه IP استفاده شود.

نمای کلی سیستم نظارت تصویری

امروزه شبکه های نظارت تصویری روز به روز محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند و راه حل های زیادی برای ساخت سیستم های نظارت تصویری وجود دارد.در این میان مانیتورینگ دوربین مداربسته و مانیتورینگ دوربین IP رایج ترین راه حل ها هستند.

سیستم مانیتورینگ تلویزیون مدار بسته (CCTV)
در یک سیستم نظارت تلویزیون مدار بسته معمولی، یک دوربین آنالوگ ثابت (CCTV) از طریق یک کابل کواکسیال به یک دستگاه ذخیره سازی (مانند یک ضبط کننده ویدئو کاست VCR یا یک ضبط کننده ویدئویی دی وی آر دیجیتال دیسک سخت) متصل می شود.اگر دوربین یک دوربین PTZ است (از چرخش افقی، شیب و زوم پشتیبانی می کند)، یک کنترلر PTZ اضافی باید اضافه شود.

سیستم نظارت تصویری شبکه IP
در یک شبکه معمولی نظارت تصویری شبکه IP، دوربین‌های IP از طریق کابل‌های جفت تابیده بدون محافظ (به عنوان مثال، دسته 5، رده 5 و سایر پرش‌های شبکه) و سوئیچ‌ها به شبکه محلی متصل می‌شوند.متفاوت از دوربین های آنالوگ فوق، دوربین های IP عمدتاً دیتاگرام های IP را از طریق شبکه بدون ارسال به دستگاه های ذخیره سازی ارسال و دریافت می کنند.در عین حال، ویدیوی ضبط شده توسط دوربین های IP بر روی هر رایانه شخصی یا سروری در شبکه ضبط می شود. بزرگترین ویژگی شبکه نظارت تصویری شبکه IP این است که هر دوربین IP آدرس IP مستقل خود را دارد و می تواند به سرعت خود را پیدا کند. بر اساس آدرس IP در کل شبکه ویدئویی.در عین حال، از آنجایی که آدرس های IP دوربین های IP قابل آدرس دهی هستند، می توان از سراسر جهان به آنها دسترسی داشت.

ضرورت وجود فرستنده و گیرنده فیبر نوری در سیستم نظارت تصویری شبکه دوربین مدار بسته/IP

هر دو سیستم نظارت تصویری فوق الذکر می توانند در محیط های شبکه تجاری یا مسکونی استفاده شوند.از این میان، دوربین‌های آنالوگ ثابت مورد استفاده در دوربین‌های مدار بسته عموماً از کابل‌های کواکسیال یا کابل‌های جفت تابیده بدون محافظ (بالاتر از کابل‌های شبکه دسته سه) برای اتصال استفاده می‌کنند و دوربین‌های IP عموماً از کابل‌های جفت تابیده بدون محافظ (بالاتر از کابل‌های شبکه رده پنج) برای اتصال استفاده می‌کنند.از آنجایی که این دو طرح از کابل‌کشی مسی استفاده می‌کنند، از نظر فاصله انتقال و پهنای باند شبکه نسبت به کابل‌های فیبر پایین‌تر هستند.با این حال، جایگزینی کابل های مسی فعلی با کابل های فیبر نوری آسان نیست و چالش های زیر وجود دارد:

*کابل های مسی عموماً روی دیوار ثابت می شوند.اگر از فیبرهای نوری استفاده می شود، کابل های نوری باید زیر زمین گذاشته شوند.با این حال، این برای کاربران عمومی غیرممکن است.برای تکمیل تخمگذار به افراد حرفه ای نیاز است و هزینه سیم کشی کم نیست.
*علاوه بر این، تجهیزات دوربین های سنتی مجهز به پورت های فیبر نیستند.

با توجه به این موضوع، روش سیم کشی فیبر نوری که از فرستنده و گیرنده فیبر نوری و دوربین های آنالوگ/ دوربین های IP استفاده می کند، توجه مدیران شبکه را به خود جلب کرده است.در میان آنها، گیرنده فیبر نوری سیگنال الکتریکی اصلی را به سیگنال نوری تبدیل می کند تا اتصال کابل مسی و فیبر نوری را درک کند.دارای مزایای زیر است:

* نیازی به جابجایی یا تغییر سیم کشی کابل مسی قبلی نیست، فقط تبدیل فوتوالکتریک را از طریق رابط های مختلف در فرستنده گیرنده فیبر نوری درک کنید و کابل مسی و فیبر نوری را به هم متصل کنید، که می تواند به طور موثر در زمان و انرژی صرفه جویی کند.
*این یک پل بین محیط مسی و محیط فیبر نوری ایجاد می کند، به این معنی که تجهیزات می توانند به عنوان پل بین کابل مسی و زیرساخت فیبر نوری استفاده شوند.

به طور کلی، فرستنده و گیرنده های فیبر نوری روشی مقرون به صرفه برای افزایش فاصله انتقال شبکه موجود، عمر سرویس تجهیزات غیر فیبر و فاصله انتقال بین دو دستگاه شبکه ارائه می کنند.